مدیریت دانش، یکی از موضوعات تاثیرگذار در
مدیریت نوین امروزه محسوب می شود.
مدیریت دانش با ایجاد و توسعه دارایی ها دانشی یک
سازمان و با نگرش فراتر رفتن از اهداف سطحی
سازمان مرتبط است و مستلزم تمام فعالیت هایی است که با شناسایی، به اشتراک گذاری و ایجاد
دانش مرتبط هستند. این امر نیازمند سیستم هایی جهت ایجاد و نگهداری منابع دانش، توسعه، پرورش و تسهیل
دانش و یادگیری مکوثر سازمانی است. در این خصوص
سازمان هایی می توانند موفق شوند که
دانش را به عنوان یک دارایی می نگرند و ارزش ها و ساختارهای سازمانی که موجب حمایت از ایجاد و گسترش
دانش می شود را توسعه می دهند. به طور کلی
مدیریت دانش فرآیندی است که به
سازمان ها کمک می کند تا اطلاعات مهم و کلیدی موردنیاز خود را بیابند، گزینش، سازماندهی و منتشر کنند و تخصصی است که برای فعالیت هایی چون حل مشکلات، آموختن پویا، برنامه ریزی راهبردی و تصمیم گیری ضروری است.
مدیریت دانش هرگونه فرآیند یا عمل تواید، کسب، ترویج و کاربرد
دانش به بهترین شکل است، در هر جایی که
دانش استقرار یابد، یادگیری و عملکرد سازرمان افزایش یافته و پله های ترقی سریع طی می شود. به بیان دیگر
مدیریت دانش فرآیندی است که از طریق آن،
سازمان به ایجاد
سرمایه حاصل از فکر و اندیشه اعضاء و دارایی مبتنی بر
دانش می پردازد. در همین راستا به اتکا جنین
سرمایه هایی، مسیر رشد و ترقی
سازمان هموار شده و تاثیرات شگرفی در کارایی و
بهره وری سازمان مشاهده می گردد. در این مقاله می کوشیم ضمن معرفی همه جانبه
مدیریت دانش و ابعاد آن، به بررسی تاثیر آن در
بهره وری سازمان بپردازیم.