زمینه گرایی در فقه
Publish place: Journal Of Philosophy & Theology، Vol: 16، Issue: 62
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 472
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPT-16-62_004
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1395
Abstract:
رویکرد اتمیستی در فهم نصوص دینی در اجتهاد، نظامی فقهی به بار می آورد که احکامی اجرا نشدنی دارد، ملاک مندی احکام را به تعارفی تجملی فرو می کاهد، ربط روشنی با مقاصد شریعت ندارد، به نصوص مراجعه ی گزینشی می کند و بسیاری از نصوص دینی را وا می نهد. در مقابل، رویکرد زمینه گرا به نصوص، منظومه ای فقهی به بار می آورد که هیچ حکم اجرا نشدنی ای ندارد، ملاک محور است، تحقق مقاصد شریعت را هدف می گیرد، همه ی آموزه های دین را در مقام استنباط در نظر می گیرد، بحران های جاری در فقه را حل می کند و ادامه ی مشی اصولی در مقابل مشی اخباری است. در این مقاله، پس از تعیین زمینه گرایی و ابعاد آن، نشان می دهیم که زمینه گرایی ادامه همان مشی اصولی است.
Keywords:
Authors
حسین واله
استادیار دانشگاه شهید بهشتی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه