جریان شناسی اصحاب حدیث از ابتدای شکل گیری تا دوران اقتدار اشاعره
Publish place: Journal Of Philosophy & Theology، Vol: 17، Issue: 66
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 784
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPT-17-66_006
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1395
Abstract:
جریان فکری موسوم به اصحاب حدیث یکی از مهم ترین جریان های فکری در سده های مختلف اهل حدیث از شکل گیری تا اوج و سپس اضمحلال نسبی در دوران آل بویه که هم زمان با مدرسه ی کلامی امامیه در بغداد است و نیز تطورها و رویدادهای تاریخی آنان را با روش بررسی تاریخ اندیشه بررسیده است و ضمن اشاره به مهم ترین شاخصه های اعتقادی آنان و رهبران پرنفوذ هر دوره، به این نتیجه می رسد که جریان اصلی اهل حدیث، علاوه بر تعبد بر آثار نقلی و بسنده کردن بر معانی ظاهری و مخالفت سرسختانه با کلام و تأویل، به گمان خویش با مجهول دانستن کیفیت و بدعت دانستن پرسش از آنها از محذور «تشبیه»، «تجسیم» و «جبر» بر حذر بودند. با این حال در عرض جریان اصلی اهل حدیث، دو گرایش فکری دیگر حضور داشتند : یکی گرایش ظاهر گرایان افراطی که از اتهام تجسیم، تشبیه و جبر پرهیز نداشتند و بیشتر با عنوان کنایی «حشویه» شناخته می شدند و دیگری گرایش حدیث گرایان متمایل به تأویل و کلام، که هر دو طیف مورد طرد و انکار جیران اصلی حدیث گرایان بودند.
Keywords:
Authors
علی امیرخانی
پژوهشگر پژوشکده کلام اهل بیت (ع) :( پژوشگاه قرآن و حدیث )