ساماندهی شهرها در فرایند استحاله‌ی شهرهای موجود به شهرهای الکترونیکی

مخابرات، سیستم های اطلاع رسانی و شبکه های ارتباطی ناشی از این فنون، ساختارها و نقش شهرها را عمیقاً تغیی رداده اند. چرخش لحظه ای (با سرعت نور) اطلاعات به شکل های مختلف، یک ارزش افزوده ی اساسی را برای فعالیت ها و جامعه ی شهری تشکیل می دهد. با استفاده از مخابرات تله ماتیک و ویدئویی، قرار گرفتن مرکز مدیریتی یک مؤسسه ی بزرگ تولیدی در دل شهرستانی پرجمعیت دیگر اجباری نیست و شهرنشین می تواند با استفاده از شبکه های کابلی خدمات شهر، در حاشیه‌ی روستا و در محیطی سرسبز و آرام با فضای بی انتها، به زندگی و فعالیت بپردازد. مخابراتف تشکیل شهرهای پراکنده ی بی شمار با محدوده های نامشخص و ابرشهرهای منطقه ای چندنقشی و چندقطبی را تشدید می کند؛ به یقین آنها به کاهش تراکم و گستردگی شهر در محیطی خوش منظره کمک می کنند. (باستیه و دزر، 1382، ص 118) ارتباطات به معنی وسیع کلمه، وسیله‌ی پیشرفت شهر است، اما سازماندهی آن باید در سطح آمایش شهر و محله های گوناگونش در نظر گرفته شود. تکنولوژی های جدید، زندگی شهرنشینان را تسهیل می‌کنند و به شهروندان اجازه می دهند تا در خانه ی خود بهترین درک را از محیط و بهترین شناخت را از شهر خویش داشته باشند و به ویژه روابط خود را با فرهنگ، خدمات مختلف و امکانات مبادلات متعدد، غنی سازند. (همان، ص 121) از طرفی، ثابت شده است که تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات، عامل مهمی در تأمین اسباب توانمندی جوامع محلی کشورهای در حال توسعه، در رقابت جهانی است. (http://glocalforum.existhost.com) به تبع نقش فزاینده ی رسانه ها و انتشار انواع اطلاعات از راه دور، مفهوم فضای شهری به شدت تغییر یافته است و تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات به عنوان نیروی محرکه ی توسعه در جامعه ی اطلاعاتی، یک جنبه ی جدید در برنامه ریزی شهری و منطقه ای محسوب می گردد. بنابراین ساماندهی انواع فضاهای شهری با عنایت به شاخص های شهر الکترونیک، حائز اهمیت فراوانی است که لازم است در دو مقیاس خرد و کلان مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.