تاقدیس کنگان به عنوان یک تله هیدروکربوری

ساختمان کنگان با روند شمال غرب - جنوب شرق، یکی از چین های کمربند چین خورده رانده زاگرس است که در حوضه فارسی و در بخش فارسی ساحلی قرار گرفته است. با توجه به مطالعات انجام شده ساختمان کنگان در یک فرو زمین پی سنگی قرار گرفته و بخش جنوب شرقی آن که مخزن این ساختمان را نیز تشکیل می دهد به دور از گسل های ژئوفیزیکیپی سنگی توانسته بستگی سالمی را برای تجمع مواد هیدرکربنی فراهم کند. در سیر تکاملی این ساختمان گسل های پی سنگی - ژئوفیزیکی در فازهای کششی پیشین با ایجاد یک فروزمین در منطقه کنگان توانسته اند حجم زیادی از رسوبات را در خود جای دهند. گسلهای ژئوفیزیکی - پی سنگی در فازهای فشارشی بعدی و کنونی به صورت گسل های معکوس عمل کرده و باعث بر پایی منطقه شدهاند. رسوبات انباشته شده در فرو زمین مورد مطالعه که تاقدیس کنگان در آن قرار گرفته در طی فاز کوتاه شدگی چین خورده و بر پایی حاصل نموده و بر پایی بیشتر باعث فرسایش بیشتر تاقدیس و رخنمون واحد های سنگی قدیمیتر در منطقه شده است. در واقع تاقدیس کنگان به صورت غیر مستقیم تحت تاثیر حرکات پی سنگی قرار گرفته و یک ساختمان سالم است و به عنوان یک تله هیدروکربوری عمل کرده است.

Keywords:

تاقدیس کنگان , تله هیدروکربوری , زاگرس , ایران