اثربخشی آموزش گروهی به شیوه تنظیم هیجانی در کاهش افکار خودکشی بیمارانمبتلا به اختلال افسردگی اساسی( MDD ) اقدامکننده به خودکشی
Publish place: سومین کنفرانس بین المللی مدیریت در قرن 21
Publish Year: 1395
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,109
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
ICMNG03_081
Index date: 15 December 2016
اثربخشی آموزش گروهی به شیوه تنظیم هیجانی در کاهش افکار خودکشی بیمارانمبتلا به اختلال افسردگی اساسی( MDD ) اقدامکننده به خودکشی abstract
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش گروهی به شیوه تنظیم هیجانی در کاهش افکار خودکشی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD) اقدامکننده به خودکشی انجام شد. روش پژوهش حاضر مدل نیمهتجربی با روش پیشآزمون و پسآزمون با گروه نابرابر است. جامعه آماری پژوهش حاضر شم افراد مبتلابه اختلال افسردگیاساسی که دست به خودکشی زدهاند و در ماههای دی، بهمن و اسفند سال ( 1393 ) به بخش های روانپزشکی و مراکز رواندرمانی در سطح شهر مشهد مراجع کردند که از جامعه آماری فوق تعداد 20 نفر انتخاب شد و به طور کاملاً تصادفی به دو گروه 10 نفری (آزمایش و کنترل ) تقسیم شهدند . از مقیاس افسردگی به ک و مقیاس افکار خودکشی بک برای سنجش داده ها استفاده شد و نتایج با استفاده از روش آمار استنباطی تحلی واریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که میزان تفاوت افکار خودکشی گروه آزمایش در اثر آموزش تنظیم هیجانی بیشتر از گروه کنترل بوده و این تفاوت معنادار است. بنابراین فرضیه صفر مبنی بر معنادار نبودن تفاوت میزان تغییرات افکار خودکشی در اثر آموزش تنظیم هیجانی در سطح 0/001 رد شده و فرضیه مقاب مورد تائیهد قرار گرفتهه اسهت و با اطمینان 99 درصد میتوان گفت که این روش در کاهش افکار خودکشی گروه آزمایش تأثیر داشته است . بنابراین میتوان نتیجهگرفت که مدل آموزشی تنظیم هیجانی بر کاهش افکار خودکشی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی که اقدام به خودکشی داشتند، مؤثر میباشد
اثربخشی آموزش گروهی به شیوه تنظیم هیجانی در کاهش افکار خودکشی بیمارانمبتلا به اختلال افسردگی اساسی( MDD ) اقدامکننده به خودکشی Keywords:
اثربخشی آموزش گروهی به شیوه تنظیم هیجانی در کاهش افکار خودکشی بیمارانمبتلا به اختلال افسردگی اساسی( MDD ) اقدامکننده به خودکشی authors
مهدی نیری
عضو هیئت علمی گروه رواشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام
نرگس هاشمی حسینی
کارشناسی ارشد رشته رواشناسی، گرایش روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :