برجسته سازی درون ومیان جمله ای فارسی آموزان چینی

رمزگردانی نوعی آمیختگی زبانی است که از مهم ترین پژوهش های حوزه های زبان شناسی مقابله ای ، روان شناسی و جامعه شناسی زبان به شمار می رود. این پژوهشی دو گونه از پدیدهٔ رمزگردانی درون جمله ای و میان جمله ای را بررسی می کند. پژوهشگر در جستجوی یافتن آن است که زبان آموزان چینی چگونه از رمزگردانی در ارتباط زبانی خود استفاده می کنند، یافتن دلایل این رمزگردانی و عوامل مؤثر بر آن، رابطه میان دو الگوی برجسته سازی درون و میان جمله ای فارسی آموزان چینی برپایهٔ مکان یادگیری و تأثیر طول مدت اقامت در ایران بر میزان استفاده از این پدیده زبانی از هدف های این پژوهش است. مقایسهٔ شیوهٔ تأکید کردن در تک زبانه ها و معادل برجسته سازی آن در دوزبانه های چینی یکی از هدف های ضمنی این پژوهش است. گروه اول شرکت کننده در این پژوهش، ۱۶ فارسی آموز چینی هستند که پژوهشگر در دانشگاه مطالعات زبان های خارجی پکن ۱۵۰ ساعت آموزشی به آنها آموزش داده است. گروه دوم شامل ۲۵ فارسی آموز چینی است که همین میزان ساعت آموزشی را در دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین و مجتمع بین الملل و تطبیقی تهران گذرانده اند. به منظور جمع آوری ܠܐܠܘ ܚܶܐ .3 پرسش نامه، ضبط مستقیم صدا s مشاهدهٔ مستقیم استفاده شد. نتیجه پژوهشی بیانگر رابطه میان مکان یادگیری زبان ، میزان به کارگیری و الگوهای رمزگردانی است. پژوهشگر به این نتیجه دست یافت که مدت اقامت در ایران بر میزان رمزگردانی بی تأثیر و بر انتخاب الگوهای رمزگردانی مؤثر است. هدف از رمزگردانی زبان آموزان چینی، ایفای

Keywords:

فارسی آموز دو زبانه , رمز گردانی , درون جمله ای , میان جمله ای , سبک گردانی