بررسی کیفیت هوای شهر اهواز از نظر آلاینده ی دی اکسیدگوگرد و گرد و غبار براساس استاندارد کیفیت هوای محیط و مطالعه ی همبستگی احتمالی این دو آلاینده

یکی از آلایندههای هوا به شمار میرود که در اثر احتراق و مصرف سوختهای فسیلی ایجاد میشود. استنشاق SO2 راه های تنفسی را ملتهب میکند. PM10 ذرات ریز میکروسکپی وقطرات بسیار کوچک مایعات می باشند که به راحتی وارد ریه ها شده و موجب کاهش حجم آنها میشوند و مشکلات تنفسی ایجاد میکنند. در این پژوهش از داده های 4 ایستگاه در شهر اهواز استفاده شده است و میانگین غلظت روزانه و سالانه نیز برای این آلاینده ها بدست آمد. سپس از استاندارد NAAQS استفاده شد و شرایط کیفی آب و هوا براساس غلظت میانگین روزانه و سالانه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که مقدار میانگین سالانه ی SO2 مناسب با استاندارد و میانگین روزانه ی آن به استثناء دو روز در اردیبهشت ماه و یک روز در مردادماه نیز مناسب، ولکن میانگین سالانه PM10 بسیار بیشتر از استاندارد و نیز میانگین روزانه ی آن به جز تعداد معدودی بیشتر از مقدار استاندارد بوده است. درانتها به منظور بررسی احتمال جذب دی اکسید گوگرد برروی ذرات گرد و غبار از آزمون احتمال همبستگی pearson استفاده گردید که نتیجه نشان داد، در سطح احتمالاتی 30% این دو متغیر به هم وابسته اند وجذب ذرات SO2 بر روی ذرات معلق اتفاق میافتد که سبب تشدید اثرات هر یک از این دو آلاینده هنگام تنفس بر سلامتی افراد و جانوران شده و ذرات معلق را به پدیدهای که میتواند در مجاورت رطوبت خورندگی ایجاد کند، تبدیل مینماید.

بررسی کیفیت هوای شهر اهواز از نظر آلاینده ی دی اکسیدگوگرد و گرد و غبار براساس استاندارد کیفیت هوای محیط و مطالعه ی همبستگی احتمالی این دو آلاینده Keywords:

آلاینده , اهواز , دی اکسید گوگرد , گرد و غبار