تاثیر نقاشی اروپا بر نگارگری ایران در مکتب اصفهان

دوران پرشکوه صفویه در طی قرن 11 هجری، دارای سه دوره فرهنگی و هنری بود که این سه دوره همزمان بود با سه پایتخت این سلسله یعنی تبریز، قزوین و اصفهان، که در هر یک از این شهرها و با روی کار آمدن شاهان مختلف، کارگاه های نقاشی متعددی مشغول به کار شدند. مطالعات صورت گرفته بیانگر این است که عالی ترین مکتب هنری صفویه یا همان مکتب اصفهان، در طی دوره سوم و در اصفهان با تلاش هنرمندانی نظیر رضا عباسی بنا نهاده شد. مکتب اصفهان که رکن اصلی آن جریان فرنگی سازی است در زمان شاه عباس اول و با تکیه بر تلاش های او در زمینه های سیاسی، بازرگانی، فرهنگی و مذهبی حاصل شد. همزمان با ورود هنرهای غربی بر اثر عوامل متعدد به ایران، نگارگری سنتی ایران رفته رفته روبه افول نهاد و جای خود را به هنر جذاب و جدید اروپایی _ همزمان بود با دوره فرهنگی رنسانس_ داد که در آن دوران با حمایت حامیان قدرتمندی چون دربار و شاه مواجه بود.این مقاله در صدد است روند تاریخی و هنری تاثیرپذیری هنر اروپایی بر هنر سنتی ایران را طی دوران مکتب اصفهان بررسی کند.

Keywords:

نقاشی ایرانی , نقاشی اروپایی , رنسانس , مکتب اصفهان