اثرات ناشی از مواجهه شغلی با صدای ترافیک بر خواب افسران پلیس

مقدمه: مواجهه با سروصدا می تواند علاوه بر تأثیرات مستقیم شنیداری- آسیب به سیستم شنوایی- دارای تأثیرات غیرمستقیم نیز باشد که اختلال خواب یکی از مهمترین آنها می باشد و در قالب کاهش کمیت و کیفیت خواب شبانه بروز می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه میان مواجهه با آلودگی صوتی ناشی از ترافیک و کیفیت و کمیت خواب افسران پلیس راهنمایی و رانندگی شهر تهران صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و با 250 افسر پلیس راهنمایی و رانندگی در 15 منطقه از شهر تهران صورت گرفت. میزان مواجهه افراد نمونه با صدا با استفاده از صدا سنج CEL-450 و در 9 ایستگاه در هر منطقه اندازه گیری شد. اطلاعات مربوط به فاکتورهای خواب افسران پلیس با استفاده از پررسشنامه محقق ساخته ایی که روایی و پایی آن تأیید شده بود، در قالب مقیاس هفت امتیازی لیکرت جمع آوری گردید. به منظور بررسی رابطبه بین متغیرهای صدا و خواب، آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار آماری SPSS19 استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه 250 افسر پلیس راهنمایی و رانندگی با میانگین سنی 4±26/37 شرکت نمودند. کمترین و بیشترین تراز متوسط فشار صوت به ترتیب 73/48 و 87/74 دسی بل بود. رابطه همبستگی مثبت و معنادار میان میزان مواجهه با صدای ترافیک و تعداد دفعات بیدار شدن در طول خواب شبانه، احساس خستگی و خواب الودگی در طول روز بعد از مواجهه وجود داشت (P≤0/05). اما بین تعداد ساعات متوسط خواب شبانه و مواجهه با صدای ترافیک رابطه معناداری مشاهد نشد.

Keywords:

صدای ترافیک , خواب , افسران پلیس راهنمایی و رانندگی