شناسایی و اولویت بندی موانع تولید و تحویل به موقع محصولات به مشتری در (بررسی موردی: خط مونتاژ خودرو سراتو در شرکت سایپا) بخش تولید محصول
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 497
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SIEPM-1-1_001
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1395
Abstract:
امروزه وجود بازارهای رقابتی داخلی و خارجی سبب گردیده سازمان های تولیدی بر حفظ مشتری و جلب رضایت او تأکید نمایند تا با ادامه رقابت با رقبای مشابه خود، سهم بازار بیشتری به خود اختصاص دهند. از این رو عمل به تعهدات زمان تحویل کالا به مشتری از سوی شرکت تولید کننده بسیار حائز اهمیت بوده و در رضایت مشتری و حفظ سهم بازار نقش بسزایی دارد. عوامل مختلفی وجود دارد که منجر به تأخیر در تحویل به موقع محصول به مشتری می گردد، عوامل برون سازمانی و درون سازمانی یکی از عوامل مهم درون سازمانی که موجب بروز تأخیر در تحویل می گردد، کاهش نرخ تولید و عدم تحقق برنامه تولید به دلیل توقفات خط تولید و عدم تولید مستمر و بهنگام محصول می باشد. لذا در این تحقیق سعی شده است عواملی که منجر به توقف خط تولید می شود شناسایی شده و سپس مهمترین آنها استخراج و اولویت بندی گردد و برای این منظور خط مونتاژ خودروی سراتو در شرکت سایپا مورد مطالعه قرار گرفته است. در انتها نیز در خصوص راهکارهای پیشگیری و کاهش زمانهای توقف خط تولید بحث و بررسی و پیشنهاد ارائه شده است. روش تحقیق، در مرحله اول، رصد، ثبت و دسته بندی علل واقعی توقف خط تولید خودروی سراتو در سه ماه اخیر به روش مشاهده مستقیم و استفاده از سیستم اطلاعاتی ثبت توقفات تولید بوده و سپس در مرحله پایانی، رتبه بندی عوامل به روش تحلیل سلسله مراتبی با نظر نخبگان انجام شده است. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، عامل اصلی و مهم عدم تولید و تحویل به موقع محصول بر روی خط تولید کمبود و کسری قطعات ورودی به خط تولید می باشد و پس از آن عدم انطباق کیفی قطعات ورودی به خط تولید و توقف ماشین آلات خط تولید به ترتیب به عنوان مهمترین موانع تولید و تحویل به موقع محصولات به مشتری در بخش تولید محصول می باشند.
Keywords:
Authors
احمدرضا قاسم
استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران
عیسی روغنی ممقانی
کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران