درک زبان گلها و همنشینی با آنها از دیر باز تاکنون الهام بخش شعرا وهنرمندان ما بوده و هست . از مظاهر و جلوه های این همنشینی درخانه ها ، گلدانهای شمعدانی ، عطر یاس و گل محمدی و نیز نقش گل و گیاه در فرشها ، نقاشیها و کاشیکاریهای ما می باشد. فرشهای پر از گل کرمان گویای این واقعیت است که هنرمندان ما به درستی نیاز کویر نشینان را به گل و گیاه دریافته بودند و با پر رنگ کردن این نقش ها سعی در جبران بی مهری طبیعت در این مناطق را داشتند. گل آرایی که امروزه یک هنر تزئینی به شمار می آید، به معنای قرار دادن گل ها ، شاخه ها ، برگها و سایر عناصر تزئینی در کنار یکدیگر است . به نظر می رسد که گلها زیبایی خود را آسان عرضه می کنند ولی این زیبایی وقتی در کنار گلهای دیگر به تکامل می رسد که هنر و تکنیک درکنار هم، با عشق به طبیعت آمیخته شده باشند و آنگاه یک دسته گل می تواند بیانگر یک احساس لطیف باشد که هر کدام از اجزای آن به منظور خاصی بکار رفته باشد . لازمه درک هنر گل آرایی و ساخت مجموعه های زیبا ودلنشین علاقه ویژه نسبت به طبیعت می باشد تا بتوان به بهترین نحو زیبایی گلها را نمایان ساخت ، به آنها زندگی بخشید و از آنها آرامش گرفت .