مدیریت زمان بعدی انکار ناپذیر در برنامه ریزی فضایی

امروزه فرایند برنامه ریزی در ابعاد مختلف اجتماعی - اقتصادی و زیست محیطی برای تغییر و ترمیم، حفاظت، ارزیابی و ... برای انسان و غیرانسان و حتی اکوسیستم های مختلف انجام می پذیرد.که البته همه برنامه ریزی ها در آخر برای نیازهای حال و آینده انسان تهیه گردیده است. چشم اندازهای محیطی- منابع تجدید ناپذیر - روابط اقتصادی و فرهنگی همه در چارچوب خاصی تهیه می شود که سرآمد این برنامه، برنامه ریزی آمایش سرزمین یا برنامه ریزی فضایی است. و نکته ای که در این تحقیق به آن اشاره شده مساله زمان و رعایت کردن آن در سه عنصر برنامه ریزی فضایی یعنی انسان - فعالیت و فضا است. و از آنجا که ایران کشوری با ریشه های فرهنگی اسلامی شناخته شده است فقدان نگاه دینی به زمان و مقوله زمان بندی به وضوح قابل مشاهده است. این تحقیق با روش تحلیلی - کاربردی و با تاکید بر مستندات دینی تلاشی خواهد بود در جهت اسلامی نمودن زمان فعالیت در قلمروهای جغرافیایی خاص به وسیله انسانی کنترل شده و منظم است.