بررسی تأثیر ارتقاء نورپردازی نماها و فضاهای شهری بر امنیت محصول از شاخص های CPTED

در سنت مهرازی، کالبد همتای جسم و نور چون روح، بدان آمیخته است. تغییر آهنگ تابش، از بام تا شام، تغییرات حسی و فیزیولوژیکی را به گونه ای نرم و آرام منجر گردیده و توالی و تکرار، عادت و انسی پدید آورده که همزیستی و سازگاری با طبیعت، محصول آن به شمار می رود. پس از انقلاب صنعتی و پیدایش منابع مصنوع نور، مرزهای شب و روز (آسایش و فعالیت)، تغییر یافته و با ورود به عصر تکنولوژی و انقلاب عظیم نانو، مفهوم این مرز به چالش کشیده شد؛ به نحوی که برخی فعالیت ها در شب موجه تر می نماید. با این حال بشر همچنان در آستانه ی این تحولات بوده و محدودیت های بزرگی پیش رو دارد. هنوز امکان غلبه فراگیر بر تاریکی میسر نگردیده و حس ناامنی و فقر امنیت روانی در غیاب نور پابرجاست. زیرا بسیاری از جرایم در تاریکی و با استفاده از فرصت دیده نشدن بروز می کند. با مطالعه آمار وقوع جرم در شب و روز شاخص اصلی تفاوت آماری جرایم در شب و روز عنصر نور مفروض می نماید. از این روی این پژوهش بر آن است که با ارزیابی مستدل و علمی راهبردهای طراحی محیطی برای پیشگیری از وقوع جرم (CPTED) از طریق سنجش معیارهای کالبدی مؤثر در دو محله شهر قزوین به تحصیل نتایج محصول پرداخته و با تغییر در شاخص نور و میزان روشنی یا تاریکی فضاها مقادیر تغییرات در امینت هر دو محله را به شیوه ای متقن تعیین نماید.

Keywords:

امنیت , نورپردازی , طراحی , نما , CPTED