پتانسیل آللوپاتیک پسمانهای جو( Hordeum vulgare) روی کنترل علف هرز و رشد نخود (Cicer arietinum)

نخود در رقابت با علف های هرز ضعیف بوده و دسترسی به علف کش های بعد از کاشت مخصوصاً علیه علف های هرز پهن برگ با محدودیت روبرو است. به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتیک پسمانهای جو روی کنترل علف هرز و رشد نخود در زراعت نخود دیم انتظاری، آزمایشی در شهرستان ارومیه با کاربرد تیمارهای شاهد بدون کنترل، شاهد با وجین دستی طی دو مرحله ، کنترل شیمیایی و مخلوط کردن پسمانهای جو در کرتهای نخود به میزان2/4و 4/8 تن در هکتار براساس طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار انجام قرار گرفت. علف های هرز مورد بررسی عبارت بودند از: شیرسگ Euphorbia spp. ،گل گندم Centaura depressa ، گوش خرگوش Conringia orientalis ، و هفت بند Polygonum aviculare . ارزیابی ها شامل تعیین تعداد بوته نخود در واحد سطح، شمارش وتعیین وزن تر علف های هرز غالب وعملکرد محصول بودند. نتایج این بررسی نشان می دهد بین تیمارها از نظر تعداد بوته نخود در واحد سطح نسبت به شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشته و بقایای جو بر پیدایش جوانه و رشد علف هرز اثر بازدارنده دارد. داده های حاصل از مقایسه میانگین ها بیانگر این است وجین دستی اختلاف معنی داری با تیمارهای دیگر داشته و انجام وجین دستی موجب افزایش محصول به میزان 186 درصدنسبت به شاهد بدون کنترل می گردد. همچنین استفاده از بقایای جوبه میزان 4/8تن در هکتار تأثیر معنی داری روی تعداد علف های هرز یکساله گوش خرگوش و هفت بند و نیز وزن تر آنها به میزان 42/2،50/1،53/6 و 47/8 درصد به ترتیب داشت.