روندیابی تغییرات تبخیر-تعرق مرجع و پارامترهای هواشناسی مرتبط با آن در قزوین

در این تحقیق روند تغییرات زمانی تبخیر- تعرق مرجع در استان قزوین با استفاده از روش پنمن- مانتیث فائو و متغیرهای مرتبط با آن و به کارگیری روشهای غیر پارامتری من-کندال، اسپیرمن و تقریبگر شیب سن جهت تعیین وجود روند معنی دار برای سری های زمانی ماهانه و سالانه برای هر ایستگاه در سطوح معناداری 95 و 99 درصد مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از آمارههای این دو آزمون حاکی از آن است که از لحاظ معنی داری روند پدیدهی مذکور، ایستگاههای قزوین و تاکستان در تمامی سریهای زمانی ماهانه (به جز دی و اردیبهشت تاکستان) و سالانه دارای روند معنادار در سطح اطمینان 95 یا 99 درصد هستند. ایستگاههای آوج و معلم کلایه نیز در سریهای زمانی اسفند و فروردین بطور مشترک دارای روند معناداری در سطوح اطمینان ذکرشده میباشند. نتایج حاصل از آزمون سایر پارامترها و متغیرها ، حاکی از آن است که هر چند در برخی از سریهای زمانی هیچ یک از متغیرهای هواشناسی روند معناداری نداشتند، اما تبخیر- تعرق مرجع به دلیل متاثر شدن از ترکیب و اثرات متقابل آنها، دارای روند معناداری بوده است. بنابراین در بررسی چنین پدیدههایی صرفا نباید به متغیرهای اصلی هواشناسی اکتفا نمود زیرا علیرغم معنادار نبودن آنها، متغیر یا پدیدهی مرکب از آنها میتواند دارای روند معناداری باشد.