فراوانی بسیار زیاد حوادث و سوانح در کشور ما ، ایران را به یکی از ده کشور سانحه خیز دنیا مبدل ساخته است . طبق آمارهای سازمان ملل متحد در سال 2۰۰1 ، ایران بعد از چین، هند و بنگلادش، چهارمینکشور حادثه خیز در آسیا محسوب می شود . علیرغم پیشرفت علم و تکنولوژی، انسان هنوز در مقابل عوارض سوانح و بلایای ناشی از دگرگونی های طبیعت مانند سیل،زلزله، طوفان و همچنین بلایای ناشی ازابزار دست ساخت خود جنگ ها، انفجارات، تصادفات و ... آسیب پذیر است . اکثر شهرهای مهم کشور ما در معرض خطرات جدی حوادث و بلایای ویرانگری همچون زلزله های مخرب قرار دارند .از آنجا که کشور ما ایران با توجه به شرایط اقلیمی خاص، جزء یکی از حادثه خیزترین کشورهای دنیا محسوب می شود . این نکته حائز اهمیت است که آموزش نقش بسزایی در بالا بردن سطح آگاهی مردم درمقابله با بلایای طبیعی و
کاهش اثرات بلایا دارد جمعیت هلال احمر باید قبل از پرداختن به امر آموزش به بررسی شیوه ها و نحوه صحیح امر آموزش بپردازد، تا نتایج قابل انتظار حاصل گردد در غیر اینصورت آنچهکه خواهان آنیم بدست نخواهیم آورد . بر این اساس هدف ما بررسی راهها و شیوه های مختلف نقش آموزش امداد و نجات و کمک های اولیه )آموزش همگانی ( در سطوح مختلف جامعه می باشد . روش مورداستفاده در این بررسی با توجه به موضوع پیشنهادی، بررسی آمار، ارقام و نتایج آموزش کمکهای اولیه در طی سال های مختلف و همچنین مطالعات و مشاهدات میدانی می باشد .از بدیهیات مسلم آن اینست که پیشگیری قبل از وقوع حادثه امری ضروری، ارزان و مقدم بر امداد و نجات پس از حادثه می باشد . بر این اساس، اصولی ترین کار، کسب آمادگی به منظور مقابله با حوادث و سوانح و بکارگیری آن جهت حفظ سلامتی و نجات جان خود و اطرافیان در لحظات اولیه وقوع یک حادثه است . از این رو نقش رعایت نکات ایمنی قبل از وقوع حوادث به ویژه )آموزش امداد و نجات و یادگیری کمک های اولیه( که می تواند خسارت های ناشی از حوادث را کاهش دهد، حائز اهمیت است