بررسی سبک های مقابله ای و سلامت روان والدین کودکان دارای آسیب بینایی

والدین کودکان آسیب دیده بینایی، فشار روانی بیشتری را نسبت به والدین کودکان عادی تجربه می کنند و نگرانی آنان از آینده فرزندشان ممکن است آنقدر شدت یابد که مانع از توجه منطقی و اصولی به وضعیت فعلی کودک و نیازهای او شود. پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه سلامت روانی و راهکارهای مقابله ای مادران و پدران این کودکان پرداخته است. روش: شرکت کنندگان در این پژوهش 86 نفر از والدین کودکان آسیب دیده بینایی دو مرکز نابینایان پسرانه شهر مشهد بودند که پس از انتخاب تصادفی، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه راه های مقابله ای لازاروس -فولکمن را تکمیل کرده و اطلاعات بدست آمده از طریق آزمون t وابسته t مستقل، مجذور خی و تحلیل رگرسیون توسط نرم افزار Spss تجزیه تحلیل شد. یافته ها: مشخص شد که مادران کودکان آسیب دیده بینایی نسبت به پدران آنان از سلامت عمومی کمتری برخوردارند. و همچنین نتایج نشان دادکه والدین از روش های مقابله ای متمرکز بر هیجان استفاده بیشتری کرده و آن عده از والدینی که از روش های متمرکز بر مسئله استفاده بیشتری می نمایند از سلامت روانی بالاتری برخوردارند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه بر نقش مؤثر راهکارهای مقابله ای مورد استفاده والدین در پیش بینی وضعیت سلامت روانی و نقش جنس بر رابطه بین متغییرها ی مذکور تأکید می کند.

Keywords:

آسیب دیده بینایی , سلامت روانی , راهکارهای مقابله ای