معماری بومی یکی از برجسته ترین معماری هایی است که از دیرباز به عنوان گنجینه ای در هنر معماری از آن بهره جسته اند استفاده از مصالح موجود در هر
اقلیم که به صورت بومی مورد استفاده قرار گرفته است به طور ناخواسته باعث صرفه جویی در انرژی و نیز حفظ محیط زیست و منابع فسیلی گشته است و علاوه بر این موضوع احساس آسایش در ساکنین این بناها را نیز فراهم نموده است اما در حال حاضر در ساخت و سازها از
معماری بومی یا
اقلیم منطقه مورد نظر استفاده نمی گردد لذا ما در این مقاله به رابطه
معماری بومی و
اقلیم پرداخته و با توجه به گستردگی
اقلیم سرد و خشک در نیمکره شمالی کشور ایران منطقه سردسیر را به طور نمونه موردی بررسی نموده ایم و هدف ما در این نوشتار استفاده مجدد از طبیعت و
اقلیم در مناطقی که ساخت و ساز صورت می گیرد می باشد و نگاهی به
معماری بومی که تاثیر فراوانی در اصلاح بهره برداری انسان ها از طبیعت و نیز کاهش هزینه های موجود خواهد داشت تحقیقات به عمل آمده به صورت مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی بوده است و در نتیجه با بررسی های به عمل آمده به کاهش آلودگی در محیط زیست و استفاده بهینه از منابع موجود خواهیم رسید که این امر به آسایش کاربران آن بناها منجر خواهد شد