شناسایی بهبود عملیاتی در طی فرایند طراحی سیستم هزینهیابی مبتنی برفعالیت زمان گرا TDABC نقش مشارکت همگانی کارکنان و سبک رهبری

هزینه یابی مبتنی برفعالیت زمان گرا روش جدیدی جهت چیره شدن برمشکلات موجود درABC سنتی بوده که درآن مرحله اول تخصیص منابع به فعالیت ها حذف شده و منابع به کارگرفته به وسیله معادلات زمانی بیان میگردند تمرکز تحقیق حاضر برروی جنبه های رفتاری مشارکت همگانی کارکنان و سبک رهبری طراحی سیستم بوده و نشان میدهد که چگونه این جنبه های رفتاری میتوانند موجب بهبود عملیاتی درطی فرایند طراحی سیستم هزینه یابی مبتنی برفعالیت زمان گرا گردند دراین تحقیق بابررسی و تجزیه و تحلیل مطالعه موردیانجام شده توسط هزی و برگمن 2010 درمورد راه اندازی سیستم هزینه یابی مزبور درانبارهای مختلف یک شرکت درکشوربلژیک این امکان را فراهم می اورد که دونوع سیستم هزینه یابی مورد بررسی قرار گیرد درنوع اول مشارکت همه اعضای سازمان مخصوصا درسطوح پایین موجب مباحثاتی پیرمون پارامترهای ورودی درمدل هزینه یابی گردیده است و زمانی که این مباحثات گروهی راجع به داده های هزینه یابی توسط یک مسئول اگاه هدایت میشود سبک مدیریت مردم محور بهبودهای عملیاتی پدیدار می گردد درنوع دوم کارکنان عملیاتی درفرایند طراحی شرکت داده نشده و ازسیستم هزینه یابی جدیدترسانده شده و به اجبار این سیستم را اجرا نموده اند که درنهایت هیچگونه بهبود عملیاتی حاصل نگردیده است