اثرزمان ورود به بازارهای بین المللی برانتخاب استراتژی ورود به بازارخارجی: نقش بازارگرایی بین المللی و قابلیت های بازاریابی بین المللی

امروزه موانع ورود به سرمایه گذرای و تجارت بین المللی به شدت کاهش یافته است و با پیشرفت تکنولوژی، زیرساخت ها و حذف قوانین زائد، بین الملی شدن تسهیل شده است. اما ورود سریع به بازارهای خارجی تنها استراتژی شرکت ها نیست. این تصمیم باید با انتخاب استراتژی مناسب ورود به بازارها پشتیبانی شود. نظریه ی مبتنی بر منابع معتقد است مزیت ها و قابلیت های شرکت اثر قابل توجهی بر رفتار استراتژیک آن دارند. به علاوه یک بنگاه برای کسب موفقیت های بهتر به رویکرد بازارگرایی بیشتر از سایر رویکردهای استراتژیک نیاز دارد زیرا این رویکرد منجر می شود سازمان از محیطش دانش به دست آورده و مزیت های رقابتی خود را توسعه دهد. در این تحقیق رابطه ی زمان ورود به بازار بین المللی و انتخاب استراتژی ورود به بازارهای خارجی با حضور متغیرهای بازارگرایی بین المللی ، قابلیت های بازاریابی بین المللی و تجربه ی بین المللی بررسی شد. داده ها از 215 شرکت در استان مازندران جمع آوری شد. نتایج حاکی از نقش میانجی قابلیت های بازاریابی بین المللی در رابطه ی بازارگرایی بین المللی و نوع استراتژی ورود بود. به علاوه ورود زودهنگام به بازار بین المللی، اثر مثبتی بر بازارگرایی و از این طریق بر قابلیت های بازاریابی بین المللی دارد. همچنین اثر مستقیم و غیرمستقیم تجربه ی بین المللی بر نوع استراتژی ورود تایید شد. این نتایج در همه ی صنایع مورد بررسی یکسان بود

Keywords:

زمان ورود به بازار بین المللی , بازارگرایی بین المللی , قابلیت های بازاریابی بین المللی , تجربه ی بین المللی , استراتژی ورود به بازارهای خارجی