مقایسه تاثیر شش هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا در سطوح شن و ماسه و سطوح سخت بر عملکرد سرعت و شاخص خستگی ورزشکاران مرد

‏هدف: یکی از راهکارهایی گه به ندرت در تیم های ورزشی مورد کاوش قرار گرفته است، استفاده از سطوح تمرینی می ‏باشد. انجام تمرینات ورزشی بر روی سطوح شن و ماسه در مقایسه با سطوح سفت، بدون خستگی و ضرر اضافی باعث بهبود برخی شاخص های فیزیولوژیکی وظرفیت عملکرد ورزشکاران خواهد شد. روش تحقیق:31 ‏مرد ورزشکار با دامنه سنی 17 ‏تا 30 ‏سال برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی با شدت بالا بر روی سطح شن و ماسه ( 10 ‏نفر)، تمرین تناوبی با شدت بالا بر روی سطح سخت ( 9 ‏نفر) و گروه کنترل ( 12 ‏نفر) تقسیم شدند. سپس آزمودنیها در پروتکل تمرینات تناوبی با شدت بالا که شامل دویدن های 30 ‏تا 85 ‏متر بود به مدت شش هفته (سه جلسه در هفته) شرکت کردند. از داوطلبان قبل و بعد از 6 هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا، طی 2 ‏روز آزمون ‏وینگیت و آنالیزسرعت گرفته شد. اطلاعات با نرم افزارSPSS و آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و آزمون تی تجزیه و تحلیل شد. همچنین برای مقایسه تغییرات هر یک از متغیرها در بین گروه ‏ها از آزموناANOVAاستفاده شد. دستاوردهای تحقیق: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام تمرینات تناوبی با شدت بالا بر سطوح شن و ماسه و سطح سخت باعث بهبود معنادار در سرعت و شاخص خستگی نسبت به گروه کنترل شد. همچنین در گروه تمرینات تناوبی با شدت بالا در سطح شن و ماسه نسبت به تمرینات تناوبی با شدت بالا در سطح سخت، افزایش بیشتر در عملکرد سرعت و شاخص خستگی ( p≤0.001) مشاهده ‏شد. در نتیجه تمرینات تناوبی با شدت بالا در سطوح شن و ماسه و سطوح سخت باعث بهبود در سرعت و شاخص خستگی می شود ولی تمرینات تناوبی با شدت بالا در سطوح شن و ماسه باعث بهبود بیشتری بر سرعت و شاخص خستگی خواهد شد.

Keywords:

تمرینات اینتروالی با شدت بالا , سرعت. شاخص خستگی