بررسی رابطه بین رشد مهارتهای حرکتی بنیادی و سطح فعالیت جسمانی در دانش آموزان کلاس سوم و چهارم

هدف تحقیق: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین رشد مهارتهای حرکتی بنیادی و سطح فعالیت جسمانی در دانش آموزان دختر و پسر نه و ده سال ناحیه 2 شهر کرمان صورت گرفت.روش تحقیق: نمونه آماری پژوهش 182 دانش آموز(92 دختر و 90 پسر) با میانگین سنی نه سال و دو ماه بود که به صورت خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابتدا از هر شرکت کننده آزمون رشد حرکتی درشت- 2 (اولریخ، 2000؛ TGMD-2 )شامل دو خرده آزمون جابجایی و کنترل شیء به عمل آمد(1 )و سپس دانش آموزان پرسشنامه فعالیت بدنی کودکان(کوالسکی و همکاران،2004؛ PAQ-C ) (2) را تکمیل نمودند. نتایج: این مطالعه نشان داد که ارتباط معنیداری میان مهارتهای حرکتی بنیادی و سطح فعالیت جسمانی در دختران و پسران وجود نداشت. مهارتهای جابجایی در دختران بالاتر بود و مهارتهای کنترل شیء و سطح فعالیت جسمانی در دختران و پسران دارای اختلاف نبود. بنابراین از این تحقیق اینگونه استنباط میشود که مهارتهای حرکتی بنیادی که الفبای حرکت هستند با سطح فعالیت جسمانی در دانش آموزان مرتبط نیستند وشاید مؤلفه های تعیین کننده دیگری با این مهارتها مرتبط هستند.

Keywords:

مهارتهای حرکتی جابجایی , مهارتهای حرکتی کنترل شیء , آزمون رشد حرکتی درشت-2 (اولریخ , 2000) , پرسشنامه فعالیت بدنی کودکان (کوالسکی و همکاران , .2004)