اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی رفتاری و طرحوارهدرمانی بر بهزیستی روانشناختی

امروزه بیشتر این تمایل وجود دارد که سلامت روان به معنای نبود بیماری در نظر گرفته شود، از این جهت درمان های روان شناختی تلاش می کنند تا علاوه بر رفع مشکلات روان شناختی، مجموعه ای از ویژگی های مثبت را نیز در افراد پرورش دهند. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی رفتاری و طرحواره-درمانی بر بهزیستی روان شناختی بود. جامعه ی پژوهش دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه های دانشگاه تهران در سال 92-93 بودند که از بین آن ها 27 نفر به تصادف انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش (9 نفر در گروه شناختی رفتاری و 9 نفر در گروه طرحواره درمانی) و یک گروه کنترل (9 نفر) جایگزین شدند. روش پژوهش، روش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود و برای سنجش بهزیستی روان شناختی از مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (1989) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس 1 راهه تحلیل شدند و نتایج پژوهش نشان داد که که بین گروه کنترل در نمرات حاصل از بهزیستی روان شناختی در پس آزمون(01/0P<،39/11=(23-1)F) و گروه های مداخله (01/0P<،54/19=(23-2)F) تفاوت معنی داری به لحاظ آماری وجود دارد. نمرات بهزیستی روان شناختی هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت و همچنین بین مشاوره گروهی شناختی رفتاری و مشاوره گروهی مبتنی بر طرحواره تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p>). یافته ها حاکی از این است که می توان از هر دو رویکرد شناختی رفتاری گروهی و طرحواره درمانی گروهی برای افزایش بهزیستی روان شناختی افراد بهره گرفت. مداخلات درمانی نیز با هدف بهینه کردن زندگی مراجعان صورت گیرد تا توانمندی های آن ها شکوفا شود.

Keywords:

مشاوره گروهی , درمان شناختی-رفتاری , طرحواره درمانی , بهزیستی روان شناختی , دانشجویان