تأثیر نسبتهای مختلف گچ و بیوچار بر اصلاح یک نمونه خاک شور و قلیا

شور و سدیمی شدن خاک از جنبههای مهم تخریب اراضی بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک محسوب میشود که باعث کاهش عرضه عناصرغذایی و در نهایت افت رشد گیاه و عملکرد آن میگردد؛ بنابراین اصلاح این خاکها امری ضروری میباشد. در این راستا تحقیق حاضر با هدف امکاناصلاح یک خاک شور و سدیمی با بهرهگیری از یک ترکیب معدنی کلسیمدار )گچ( و یک ترکیب آلی )بیوچار( و همچنین بررسی استفادهی توأم وجداگانهی این مواد با نسبتهای متفاوت، در اصلاح خاک ذکر شده صورت پذیرفت. آزمایشها در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی با هفت تیمار شامل شاهد، 11 گرم بیوچار به ازای هر کیلوگرم خاک، 21 گرم بیوچار به ازای هر کیلوگرم خاک، 1% گچ، 2% گچ، 1% گچ+ 11 گرم بیوچار، 2% گچ + 21 گرم بیوچار در 3 تکرار به اجرا درآمد. نمونهها به مدت 3 ماه با اعمال نیاز آبشویی مناسب (LF=0.3) آبیاری شدند. پس از 12 هفته برخی ازخصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک شامل نسبت جذب سدیم ) SAR ( هدایت الکتریکی ) EC ،) pH در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. بر اساسنتایج جدول تجزیه واریانس، اثر نوع تیمار اصلاحی بر روی SAR ، EC و pH خاک در سطح یک درصد معنیدار بود و نتایج مقایسهی میانگینها نشان داد که استفاده از گچ و بیوچار به تنهایی و همچنین بهکارگیری توأم این دو مادهی اصلاحکننده به همراه آبشویی، تأثیر معنیداری بر روی SAR ، EC و pH خاک داشته و آنها را کاهش داده است. گرچه استفاده از گچ بهتنهایی تأثیر بیشتری بر سه خصوصیات ذکر شده داشته است

Keywords:

بیوچار , گچ , خاک شور و قلیا , EC , SAR