الزامات استراتژیک دانایی محوری در گستره سازمان و مدیریت

تصویر جامعه ایرانی در افق چشم انداز 1404 ، نمودار پیشرفتگی در دانش و توانایی در تولید علم و فناوری است به گونه ای که در رتبه اول اقتصادی، علمی و فناوری سطح منطقه ای قرار خواهد داشت. سخن از رتبه اول ضرورت نگاهی استراتژیک را به عرصه های مختلف ایجاب می کند، چنانچه در فصل ارزش های بنیادین نقشه جامع علمی کشور نیز بدان اشاره شده است. امروزه صاحب نظران حوزه مدیریت و سازمان، سازمان های دانایی محور را به عنوان جدیدترین و کارآمدترین شکل سازمانی و مناسبترین بستر به منظور اجرای استراتژی های نوین مدیریتی معرفی می کنند. در سازمان های دانایی محور کارکردها و عملکردهای سازمانی در سطح مطلوب تری صورت گرفته، تصمیمات اثربخشتری اتخاذ شده و افراد و گروهها به تعامل، مشارکت و یادگیری مادام العمر ترغیب می شوند. سیر مفهوم شناسی دانایی و بازتعریف آن به عنوان یک ارزش عملیاتی، نمودار سیر تکاملی تئوری های سازمان و حوزه استراتژی است. در پژوهش حاضر که در زمره پژوهش های کیفی قرار دارد، از مطالعات اسناد به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات استفاده شده است که پس از بررسی 200منبع (مقاله، کتاب و پایان نامه)،52 منبع انتخاب گردید و با استفاده از روش تحلیل مضمون به شناسایی و تجویز استراتژی های دانایی محوری اقدام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد استراتژی های اصلی حرکت به سوی سازمان های دانایی محور ناظر بر چهار حوزه کلان: تغییر در نگرش ها، تقویت سرمایه نسانی، مدیریت دانش، تثبیت رویکرد دانش محوری در فرآیندهای سازمان و تغییر ساختار سازمانی است.

Keywords:

دانایی محوری , دانشگر , مدیریت استراتژیک , استراتژی دانایی محوری