آبخوان دشت میناب در استان هرمزگان و در کنار ساحل خلیج فارس قرار دارد. آب این آبخوان به عنوان منشا اصلی تأمین آب استان هرمزگان شناخته می شود، هدف اصلی از این مطالعه بررسی علت هیدروژئولوژیکی فرور نشست سطح زمین در
آبخوان میناب است. بدین منظور از داده های سطح آب زیرزمینی، برداشت ها، لاگهای حفاری، ژئوفیزیک و اطلاعات هیدروشیمیایی استفاده آوری شده است. پس از ارزیابی آنها، نقشه و گرافهای مورد نظر ترسیم شدند. مطالعات نشان می دهد که یک آبخوان محبوس نشتی در عمق 50 متری وجود دارد. در دهه اخیر میزان برداشت
آب زیرزمینی بیش از 60 % افزایش یافته که عمدتاً سهم افزایش برداشت آب از آبخوان محبوس بوده است. جهت جریان
آب زیرزمینی در آبخوان در دو دهه گذشته از شمال به سمت غرب و دریا بوده است، اما برداشت های
آب زیرزمینی باعث شده که تمرکز جریان در قسمت میانی صورت پذیرد. مطالعات هیدروشیمیایی نشان می دهند که ارتباط دریا با آبخوان بخاطر رسوبات ریز دانه در کنار ساحل قطع می باشد. در نهایت نتیجه گیری شد که از یکسو برداشت آب از لایه محبوس و افت سطح پیزومتریک و از طرف دیگر عدم جبران آب برداشت شده توسط دریا باعث تشدید
فرونشست در منطقه شده است.