کاربرد الگوریتم ژنتیک در تهیه مدل تلفیقی طراحی و بهره برداری از مخازن برقابی

اکثر سیستم های منابع آب به لحاظ ابعادی بزرگ بوده و برای مدل سازی بهینه کاملا پیجیده هستند. در چنین مواقعی، کاربرد یک الگوریتم منفرد ناکافی به نظر می رسد و یا به لحاظ محاسباتی پیچیده خواهد شد. و همین امر، نیاز به کاربرد تلفیقی دو یا چند مدل را نشان می دهد. در این تحقیق جهت تدوین یک مدل تلفیقی (شبیه سازی - بهینه سازی)، برای طراحی و بهره برداری از مخازن برقابی (از نوع جریانی) بر مبنای روش روندیابی متوالی جریان (مدل شبیه سازی) و الگوریتم ژنتیک (مدل بهینه سازی) در قاللب یک بسته نرم افزاری تحت عنوان HYDROSOM ارائه شده است. هدف تحقیق حداکثر نمودن مقدار انرژی پیک تولیدی سالانه در نیروگاه برقابی با توجه به قیود در نظر گرفته شده است. در مرحله شبیه سازی، 28 گزینه توسط مدل مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت بر اساس شاخص هایی، در نهایت گزینه برتر در مرحله شبیه سازی انتخاب شد. بررسی نتایج حاصله نشان داد که کلیه پارامترهای طراحی مخزن برقابی با درصد خطای برآورد قابل قبولی بهینه شده اند و چنین دقتی در بهینه سازی پروژه های مخازن برقابی می تواند سبب صرفه جویی در استفاده از منابع آبی کشور گردد. همچنین مقایسه نتایج حاصل از مدل بهینه سازی الگوریتم ژنتیک با نتایج حاصل از منحنی های هزینه - درآمد نشان داد که در میازن تولید انرژی پیک در حدود 116/4 مگاوات ساعت و در مقایسه با گزینه برتر شبیه سازی، حدود 95 مگاوات ساعت افزایش داشته و از طرفی میزان دبی طراحی نیروگاه حدود 4 درصد کاهش داشته است که این کاهش باعث صرفه جویی هزینه های اجرایی طرح می گردد.