کارآفرینی خلاق در آموزش عالی

کارآفرینی به عنوان عامل کلیدی رشد و توسعه اقتصادی در عصر مدرن شناخته شده است و در قلب دنیای تجاری و بین المللی امروز شرکت های کارآفرینانه هستند که لبه تیز رقابتی آنها معطوف به انعطاف سازمانی و استراتژی تغییر مستمر در فرایندها، محصولات و طرحها است (پروکوپنکو، 1991، ص7). رویکرد اکثر کشورهای جهان در دهه های اخیر به موضوع کارآفرینی و توسعه خلاق آن موجب گردید، موجی از سیاستهای توسعه کارآفرینی در دنیا ایجاد شود که آثار و تبعات آن در کشور ما نیز پیامدهایی را به همراه داشته است. کشورهای مختلف راه حلی را که در سه دهه گذشته برای فائق آمدن بر مشکلات مختلف اقتصادی و اجتماعی به آن روی آورده اند توسعه فرهنگ کارآفرینی خلاق، انجام حمایت های لازم از کارآفرینان، ارائه آموزش های لازم به آنان و انجام تحقیقات و پژوهشهای لازم در این زمینه بوده است. محققان از عصر امروز به عنوان عصر عدم تداوم یاد می کنند. عصر عدم تداوم به این معنی است که دیگر، تجارب و راه حل های گذشته برای مسائل جاری و آینده سازمان کارگشا نیست. باید شیوه ای دیگر اندیشید و دنبال راهکارهای جدید سازمانی بود تا بتوان کالا و خدمات را با حداقل هزینه و با کیفیت برتر تولید کنیم. از این رو می بایستی به تقویت روحیه کارآفرینی در جامعه و علی الخصوص ترویج و بسط فرهنگ کارآفرینی به صورت عملی و کاربردی در نظام آموزش عالی کشور که یکی از ارکان توسعه اقتصادی جامعه است همت گماشت. این مقاله به کنکاشی پیرامون کارآفرینی خلاق در آموزش عالی می پردازد.

Keywords:

کارآفیرینی , آموزش عالی , کارآفرینی فرهنگی , پارکهای تحقیقاتی