نقش حقوق مالکیت فکری در توسعه خلاقیت و نوآوری

امروزه نقش خلاقیت و نوآوری بر اساس پارادیم های جدید توسعه جهت ماندگاری و کامیابی در عصر شبکه ها در جهان بخوبی مشهود است. چنانچه پارادیوم جدید «فناوری و توسعه» در آغاز هزاره سوم توجه جهانیان را معطوف به چگونگی چالش های متفاوت پیش روی کشورهای مختلف از طریق یادگیری و نوآوری در اقصی نقاط دنیا نمود. کشور ما نیز بر اساس برنامه های اخیر توسعه و چشم انداز بیست ساله خود در نظر دارد امکان دستیابی به اقتصاد نوین دانایی محور را طی سالهای آغازین 1400 میسر سازد. از این رو تدوین برنامه جامع علمی، برپاسازی نظام جامع پژوهش و فناوری، استقرار نظام حقوق مالکیت فکری، گسترش موسسات دانش بنیان را طی سالیان برنامه چهارم توسعه کشور مورد توجه قرار داده است. این در حالی است که مدیریت مدبرانه یادگیری و نوآوری و دستیابی به فرایندهای کلیدی تاثیر گذار بر آن (از جمله رعایت حقوق مالکیت فکری) نیازمند توسعه موزون ساختارهای مدیریتی مناسب همراه با تقویت کلیه زیر ساخت ها و بستر های لازم است تا در نهایت به رشد و شکوفایی پایدار در کشور بیانجامد. در این مقاله نقش حقوق مالکیت فکری جهت توسعه خلاقیت و نوآوری در جوامع و سازمان های جدید دانش بنیان تبیین می گردد. سپس ضرورت فرهنگ سازی و نظام مند سازی حقوق مالکیت فکری برای مدیریت مدبرانه خلاقیت و نوآوری طی رویکردی سیستمی مورد توجه قرار می گیرد. ضمن آنکه اهمیت معنویت گرایی بیشتر و تخصیص پاداش های عادلانه مادی و غیر مادی به هنگام اعمال ابزارهای نوین مدیریت مشارکتی و نوآوری نظام یافته به منظور تصمیم گیری، حل خلاقانه مسائل گروهی و تغییر و تحول مورد تاکید ویژه واقع می شود.

Keywords:

توسعه , خلاقیت , نوآوری , حقوق مالکیت فکری