در کشورهای در حال گذار از یک سیستم اقتصادی
دولت گرا به یک
اقتصاد مبتنی بر بازار، آزادسازی بخش های مختلف
اقتصاد ی شرط لاینفک این انتقال به شمار می رود. در م سیر این انتقال می بایست تعدیل هایی در سیستم اقتصادی، از جمله تعدیل در ساختار
قیمت ها به اجرا گذارده شود. مسئله ای که این کشور ها و خصوصا کشور ما با آن مواجه است، اثرات رفاهی ناشی از این تغییرات است. بسیاری از کشور ها در راستای کاهش کسری مالی
دولت سعی نموده اند که سهم بیشتری را به خصوصی سازی فرایند اقتصادی بدهند. ایران نیز از این مسئله مستثنی نبوده و در طی برنامه های اقتصادی و اجتماعی، کاهش دخالت دولت، حذف
یارانه های غیر مستقیم، اصلاح
قیمت ها مورد تاکید قانون گذار قرار گرفته است. در حال حاضر طرح تحول اقتصادی به ویژه برنامه هدفمندسازی
یارانه ها در حال اجرا است که در نهایت منر به افزایش
قیمت بسیاری از اقلام به ویژه اقلام غذایی شده است. براساس آمار بانک مرکزی در آذرماه سال 90 یعنی یکسال پس از اجرای طرح هدفمندسازی
یارانه ها، شاخص گروه خوراکی و آشامیدنی ها، به 327/1 رسید که نسبت به شاخص مذکور در آذرماه 6، 24/1389 درصد افزایش یافته است. البته
دولت به منظور مصون نگه داشتن گروه های آسیب پذیر، با پرداختن
یارانه نقدی ( فراگیر ) تلاش نموده است که آثار منفی افزایش
قیمت ها را جبران یا حداقل کاهش دهد. از آنجا که آثار هر سیاست اقتصادی از طریق
قیمت ها و متوسط درآمد بر گروه های درآمدی ظاهر می شود، بنابراین مطالعه در مورد نحوه اصلاح
قیمت ها و هدفمند کردن
یارانه ها با هدف برخورداری رچه بیشتر
اقتصاد از چنین برنامه ای و همچنین کاهش آثار رفاهی منفی بر گروه های متوسط و کم درآمد از ضروریات است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی است و در گردآوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای استفاده شده است.