بررسی توانمندی ها و تنگناهای اکوتوریستی منطقه ٢٢ تهران

بهره گیری بهینه و مطلوب از توانمندی ها و جاذبه های اکوتوریستی می تواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق مختلف ایفا کند. امروزه از جمله فرصت های جدید اقتصادی و اکولوژیکی که به دلیل نیاز جهانی به سرعت در حال رشد است صنعت گردشگری است. در میان رویکردهای نوین در صنعت توریسم، اکوتوریسم به خاطر جنبه های حفاظت از محیط زیست، حفظ میراث فرهنگی و نیز بهبود رفاه مردم محلی خاص دارد و دستیابی به توسعه پایدار در گرو توجه به ٣ اصل پایداری، بوم شناختی، پایداری اجتماعی، فرهنگی و پایداری اقتصادی است. از این رو شناسایی و تجهیز گردشگاه های برون شهری از اولویت های توسعه پایدار در دنیای امروز است. همچنین با شرایط سیاسی امروز و ارتباط با دیگر کشورها، شرایط اقلیمی ایران و با توجه به نیاز مبرم کشور به توسعه صنعت توریسم خارجی که جهت بهبود مستقیم وضعیت معیشتی و همچنین حفظ و احیا مناطق با بافت روستایی و محلی مناسب است. لذا منطقه 22 تهران با توجه به پتانسیل های بالقوه از نظر زیست محیطی و ... یکی از مناطق مستعد جهت دستیابی به این مهم می باشد ولی این منطقه در این راستا رشد مناسبی که نداشته بلکه شاهدیم که با سیاست های غلط روز به روز نقاط قوت به ضعف بدل شده و فرصت ها در حال تبدیل به تهدید می باشند. این پتانسیل ها کدامند و چه محدودیت هایی جهت شکوفایی و بهره مندی از آنها موجود است و اینکه برای توسعه اکوتوریسم در این منطقه چه راهکارها و راهبردهایی را می توان فرض کرد در این پژوهش با استفاده از اطلاعاتی که بر مبنای روش های کتابخانه ای اسنادی میدانی ، نقاط قوت و فرصت های بر آمده از پتانسیل های منطقه و نقاط ضعف و تهدیداتی که نتیجه محدودیت های موجود در منطقه می باشند در قالب ماتریس های SWOT ارائه می شود. تا بتواند منتج به ارائه راهبردهایی در جهت توسعه صنعت توریسم، علی الخصوص اکوتوریسم در منطقه مورد نظر گردد.

Keywords:

اکوتوریسم , حوزه منطقه 22 تهران , مدل تحلیلی SWOT , عوامل داخلی , عوامل خارجی , راهبرد