اعتباربخشی و نقش آن در فرایند تضمین کیفیت در آموزش مهندسی

هدف اصلی این پژوهش واکاوی نقش اعتباربخشی در فرایند تضمین کیفیت در آموزش مهندسی است.اعتباربخشی برنامه های دانشگاهی فرایندی است که مجموعه های حرفه ای به منظور بررسی وجود برخی معیارهایبین المللی در آنها انجام می دهند. این فرایند حفظ و تداوم استانداردها، هماهنگی میان مؤسسات گوناگون علمی ومعیارهای یکسان درباره نتایح یادگیری و تربیت دانش آموختگان با استانداردهای بالای مهارتی را تضمین می کند. روشپژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی تاریخچه پیدایش برنامه های تضمین کیفیت بیرونی و انواع مختلفآنها، موضوع اعتباربخشی و نقش آن در کیفیت آموزش عالی و به طور ویژه آموزش مهندسی موردتحلیل قرار گرفته است.نتایج نشان دادند که برنامه های تضمین کیفیت، کانون توجه خود را از محتوای برنامه ها به یادگیری دانشجویان و ازمقیاس های برونداد به پیامد تغییر داده اند. همچنین اعتباربخشی بر ارزش های اساسی نظیر مأموریت، استقلال و آزادیدانشگاهی مؤسسات آموزش عالی مبتنی است و به تضمین کیفیت آستانه ای و بهبود آن منجر می شود و منبعیقابل اعتماد از کیفیت برای دانشجویان و جامعه به شمار می رود. بررسی اعتباربخشی در آموزش مهندسی نیز نشان داد کهاین فرایند بر استانداردهایی چون معیارهای دانشگاهی و مؤسسه ای و اخلاق مهندسی استوار است. دراین میان، معیارهاییمانند دانشجویان، هدف های آموزشی، برون دادهای مورد انتظار از دانشجویان، بهبود مداوم، برنامه درسی، اعضایهیئت علمی، امکانات و تسهیلات، حمایت مؤسسه ای، رهبری اخلاقی، اخلاق مشهود و رفتار اخلاقی، جایگاه ویژه ای دربرنامه های اعتباربخشی و تضمین کیفیت آموزش مهندسی دارند.

Keywords:

اعتباربخشی , تضمین کیفیت , آموزش مهندسی , اخلا ق مهندسی , دانشگاه