بررسی فراوانی ژن TEM-1 در سویه های اشریشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه و انتروباکترتولید کننده بتالاکتاماز های وسیع الطیف ایزوله شده از نمونه های کلینیکی بیمارستان های آموزشی شهرکرد به روش PCR
Publish place: Clinical Journal of Avicenna، Vol: 14، Issue: 4
Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 380
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-14-4_003
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
Abstract:
مقدمه و هد ف : ژن بتالاکتاماز TEM-1 یکی از مهمترین بتالاکتاماز پلاسمیدی در باکتریهای خانواده انتروباکتریاسه است که عاملبیش از 90 درصد مقاومت سویه های اشریشیاکلی به داروهای بتالاکتام و از علل مهم بروز مقاومتهای چند گانه دارویی درعفونتهای بیمارستانی می باشد. در این مطالعه فراوانی ژن بتالاکتاماز TEM-1 در ایزوله های بیمارستانی باکتریهای روده ای تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف به روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.روش کار : در مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر 83 ایزوله از باکتریهای روده ای تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف شاملسویه های اشریشیاکلی ، کلبسیلا پنومونیه و انتروباکتر که از نمونه های کلینیکی بیمارستانهای آموزشی شهرکرد جدا شده بودندبه روش PCR با استفاده از پرایمر های اختصاصی ژن بتالاکتاماز TEM-1 و بمنظور تعیین فراوانی ژن TEM-1 مورد بررسی قرار گرفتند . محصولات نهایی روی ژل پلی اکریل آمید الکتروفورز و از نظر وجود باند 1079 جفت بازی مورد بررسی قرارگرفتند. آنالیز آماری یافته های پژوهش با آزمون مجذور کای انجام گرفت. نتایج: از مجموع باکتری های مورد آزمایش ، 45 ایزوله (54/2%) دارای ژن مقاومت بتالاکتاماز TEM-1 بودند. توزیع فراوانی این ژن درایزوله های مورد بررسی تفاوت چشمگیری را نشان نداد (P>0/05) بطوریکه این میزان در گونه های انتروباکتر 62/5 درصد و درایزوله های کلبسیلا پنومونیه و اشریشیاکلی بترتیب 58/3 و 48/7 درصد بدست آمد. نتیجه نهایی: براساس نتایج این مطالعه ژن بتالاکتاماز TEM-1 بیش از 50 درصد بتالاکتامازهای وسیع الطیف را در خانواده باکتریهایروده ای کد می نماید، بنابراین توصیه می شود شناسایی این ژن در سویه ها ی بیمارستانی این باکتریها در مجموعه آزمایشاتروتین آزمایشگاه های میکروبیولوژی قرار گیرد. این اقدام میتواند باعث تسریع در روند تشخیص و درمان بیماران گردد.
Keywords:
Authors
بهنام زمان زاد
دانشیار گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
بهناز دیهم
کارشناس ارشد میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
محمدرضا نفیسی
استادیار گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
علی کریمی
استادیار گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد