اثر سالیسیلیک اسید در القای مقاومت به سرمازدگی، کنترل پوسیدگی و حفظ کیفیت میوه لیموشیرین (Citrus limetta)

در این مطالعه اثر سطوح مختلف سالیسیلیک اسی بر القای مقاومت به سرمازدگی و کیفیت میوه لیموشیرین مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور میوه لیموشیرین در غلظت های صفر (آب مقطر) ، 200، 400 و 600 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید به صورت غوطه وری به مدت 5 دقیقه تیمار و پس از بسته بندی در کیسه پلاستیکی بصورت تکی به انبار سرد ( 1±4 درجه سانتی گراد ) منتقل و مدت دو ماه نگه داری شدند. یک گروه میوه نیز بدون اعمال هیچ تیماری به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از پایان مدت آزمایش، میوه ها به مدت 5 روز به دمای 25 درجه سانتی گراد منتقل و اثر تیمارها بر درصد میوه های سرمازده، کل مواد جامد محلول، درصد نشت یونی، ویتامین ث و درصد میوه های پوسیده بررسی شد. براساس نتایج سالیسیلیک اسید باعث کاهش سرمازدگی، حفظ کیفیت ظاهری و جلوگیری از آب از دست دهی میوه گردید، بدون آنکه اثر نامطلوب بر کیفیت محصول داشته باشد. بیشترین درصد میوه سرمازده در تیمار شاهد و آب مقطر و کمترین آن در تیمار 400 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید وجود داشت. از لحاظ میزان کاهش وزن، ویتامین ث و اسید کل، تفاوت معنی داری بین میوه های تیمار شده با سالیسیلیک اسید و شاهد وجود داشت اما هیچگونه اختلاف معنی داری بین آنها از لحاظ میزان مواد جامد محلول و pH عصاره دیده نشد. در مجموع، تیمار 400 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید، میوه های با بالانترین کیفیت ظاهری و بیشترین اثر بازدارندگی بر سرمازدگی داشت.

Keywords:

مرکبات , انبار سرد , سرمازدگی , پوسیدگی , پس از برداشت