اثر پوتریسین و تیمار گرمایی بر کیفیت پس از برداشت میوه گلابی (Pyrus communis) رقم اسپادونا

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 402

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHS-45-3_001

تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1395

Abstract:

در این مطالعه، اثر کاربرد قبل و پس از برداشت پوتریسین به همراه تیمار گرمایی بر کیفیت و عمر انبارمانی میوه گلابی رقم اسپادونا بررسی شده است. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. میوه ها طی فصل رشد در 3 مرحله به ترتیب 30، 60 و 90 روز بعد از تمام گل با 4 سطح پوتریسین ( 0، 0/5، 1 و 2 میلی مولار( مه افشانی شدند. همان میوه ها پس از برداشت در پوتریسین ( در همان غلظت های قبل از برداشت ) و آب گرم در 3 سطح ( 40 و 50 درجه سانتی گراد و شاهد) به مدت 5 دقیقه غوطه ور شدند. میوه ها بعد از تیمار در سردخانه با دمای 1±0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 80-85 درصد به مدت 21 هفته نگهداری شدند. میوه ها هر سه هفته یک بار از انبار خارج و از نظر خصوصیات مختلف کمی و کیفی مثل کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH ، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و شاخص طعم اندازه گیری شده قرار گرفتند. نتایج نشان داد کاربرد 1 و 2 میلی مولار پوتریسین در زمان داشت و پس از برداشت سبب حفظ سفتی بافت میوه، کاهش از دست دادن آب میوه از طریق پوست و نیز کند کردن روند تغییرات pH و اسیدیته قابل تیتراسیون نسبت به شاهد شدند. همچنین مواد جامد محلول و شاخص طعم در میوه های تیمار شده در ابتدای آزمایش کمتر از نمونه های شاهد بودند، در حالی که در مراحل پایانی مقادیر مواد جامد محلول بیشتر از شاهد بودند. تیمار گرمایی 40 و 50 درجه سانتی گراد به مدت 5 دقیقه سبب افزایش مواد جامد محلول و شاخص طعم شدند، اما تأثیر معناداری بر کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH و اسیدیته قابل تیتراسیون نداشتند .

Authors

مرجان السادات حسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد، استاد و استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج

مصباح بابالار

دانشجوی کارشناسی ارشد، استاد و استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج

محمدعلی عسکری

دانشجوی کارشناسی ارشد، استاد و استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج