بررسی اثر روش کشت نشایی و سوخچه بر تاریخ تشکیل سوخ و شاخص های رشد ژنوتیپ های پیاز

به منظور بررسی اثر روش های کشت بر تاریخ تشکیل سوخ و شاخص های رشد ژنوتیپ های پیاز آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان انجام گرفت. عامل اصلی دو روش کاشت: نشایی و سوخچه و عامل فرعی چهار ژنوتیپ: پیاز اصلاح شده بهبهان؛ توده محلی رامهرمز؛ رقم تگزاس ارلی گرانو و پریماورا بود. تاریخ تشکیل سوخ به روش نسبت تشکیل سوخ و مجموع تجمعی تخمین زده شد. در روش کشت سوخچه، تاریخ تشکیل سوخ از تاریخ 28 دی ماه تا 21 بهمن ماه متغیر بود. در روش کشت نشایی، سوخ از تاریخ 22 بهمن ماه تا 9 اسفند ماه تشکیل شد. بیشترین سرعت رشد نسبی گیاه ( 0/094 گرم در گرم در روز ) به پیاز اصلاح شده بهبهان تعلق داشت. بیشترین سرعت رشد محصول (21/45 گرم در متر مربع در روز) و سوخ (25/97 گرم در متر مربع در روز) در رقم پریماورا مشاهده شد. بیشترین شاخص سطح برگ (5/21) به رقم تگزاس ارلی گرانو مربوط بود. بر اساس نتایج این آزمایش به منظور زودرس کردن پیاز در خوزستان کاشت رقم پریماورا به روش کشت سوخچه با میانگین عملکرد 80/17 تن در هکتار توصیه می شود.

Keywords:

سرعت رشد نسبی , سرعت رشد محصول , شاخص سطح برگ , نسبت تشکیل سوخ