تأثیر اسانس های تیمول و منتول به همراه بسته بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم پاروس

توت فرنگی عمر انبارمانی پایینی دارد و ازآنجاکه به صورت تازه خوری مصرف می شود، استفاده از روش های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری آن ضروری است. در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف اسانس های تیمول و منتول (0؛ آب مقطر، شاهد؛ 5، 10 و 15 میکرولیتر) به صورت تدخینی در بسته بندی با پوشش سلوفان در حفظ کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی بررسی شد. ویژگی های کیفی میوه ها پس از 0، 10 و 17 روز نگهداری در دمای 1±2 درجه سانتیگراد بررسی 90±5 درصد ارزیابی شد. تیمار اسانس موجب حفظ سفتی، افزایش شاخص کروما و درخشندگی و کاهش تغییرپذیری رنگ و وزن نسبت به شاهد شد. این تیمار بر اسید کل، ویتامین ث و مواد جامد محلول اثر معنی داری نداشت، اما با افزایش زمان انبارمانی از میزان آن ها کاسته شد. آنتوسیانین و فعالیت پاد اکسندگی (آنتی اکسیدانی) طی انبارمانی در آغاز افزایش و پس از آن کاهش نشان دادند و منتول 5 میکرولیتر سبب افزایش معنی دار ترکیب های فنلی نسبت به شاهد شد. اسانس تیمول تا حدودی سبب تغییر مزه و بوی میوه ها شد. با توجه به نبود تأثیر نامطلوب منتول بر بو و مزه نسبت به تیمول و تأثیر مثبت آن بر ویژگی های کیفی میوه، منتول می تواند به عنوان یک عامل فعال در بسته بندی توت فرنگی استفاده شود.

Keywords:

اسانس , ترکیب های فنلی , سفتی , فعالیت ضداکسیدانی