احیا و پایدارسازی تالاب های آلاگل، آلماگل و آجی گل برای استفاده جوامع و توریسم

تالاب ها به طور کلی محل مناسبی برای تامین مواد غذایی برای سکنه اطراف آن می باشد و تالاب ها تا حدودی می توانند نقش موثری د ر کنتر ل دم ا و مقدار بارندگی منطق ه داشت ه باشند . علاو ه ب ر اینتالاب ها دارای مزایای گوناگون در صنعت کشاورزی، ذخیره مواد آلی و حفظ تنوع زیستی، پالایش آلاینده ها و غیر هستند و می توانند زیبایی خاصی در منطقه به وجود آورند. از تعداد 42 نوع تالاب تعیین شده توسط کنوانسیون رامسر در سطح جهان بیش از 90 درصد آن درایران قرار دارد. از میان این تالاب ها چهار تالاب بین المللی گلستان شامل: گمیشان، آلاگل، آلماگل و آجیگل به اضافه دریاچه شور و صوفیکم، سد و آب بندان ها و خلیج گرگان مساحتی بیش از 500 هکتار را بهخود اختصاص داده که علاوه بر منافع اقتصادی برای مردم منطقه از پتانسیل بالایی برای جذب توریسمبرخوردار است. اهم فعالیت های انسانی اطراف دریاچه را میتوان ماهیگیری، چرای دام، پرورش ماهی، شکار پرندگان و غیره برشمرد.مدیریت این تالاب ها در راستای احیاء و پایدارسازی به ارزش اقتصادی و اجتماعی آن ها ارتباط دارد.چگونگی نگهداری و استفاده صحیح از این تالاب ها جهت رشد و شکوفایی حریم منطقه خصوصا اینکه برون تاثیر مثبتی دارد. حیطه توریستی این تالاب ها می تواند مردم بسیاری را برای استراحت در خود جایدهد. بدیهی است که مدیریت صحیح این تالاب ها نقش مهمی در پایدارسازی و احیای آن داشته به شرطی که ذینفعان از سطوح محلی تاملی نسبت به تدوین برنامه های مدیریت جامع این تالاب ها اقدام نمایند.