تاثیر معماری بومی خانه های سنتی گیلان بر میزان حس تعلق ساکنان آن در مقایسه با خانه های مسکونی جدید

معماری بومی و سنتی گیلان، معماری همساز با طبیعت، اقلیم، امکانات محل ی و فرهنگ مردم آ ن می باشد. با توجه به اینکه امروزه این معماری سنتی سازگار با اقلیم و فرهنگ گیلان، بنا بر مقتض یات و نیازها یجدید و امروزی به تدریج جای خود را به خانه های آپارتمانی و یا ویلایی جدید داده است، عدم ش ناخت کاف ینسبت به این نوع معماری و عدم انتقال مفاهیم و عناصر همساز با اقلیم و زندگی مردم در معمار ی خانه ها یجدید، می تواند به تدریج منجر به از بین رفتن هویت، احساس تعلق افراد و بی تفاوتی و گسست آنها از گذشته خود شود. بنابراین در این پژوهش، در جهت حفظ و ارتقاء احساس تعلق و دلبستگی در خانه های جدید، که به دلایل مختلفی متفاوت با سبک و سیاق خانه های سنتی گیلان می باشند، ضروری دانستم که به مقایسه میزان حس تعلق در خانه های جدید و سنتی استان گیلان بپردازم؛ تا علاوه بر سنجش میزان حس تعلق افراد، گام ی به سوی ارتقاء احساس تعلق در خانه های امروزی بردارم. بدین منظور با روش بررسی های اسنادی و میدانی، دیدگاه های مختلف ساکنین خانه های سنتی و جدید گیلان، طی پرسشنامه هایی در حیطه عوامل تاریخ ی- ادراکی، کالبدی و اجتماعی تاثیرگذار بر حس تعلق افراد، جمع آوری گردیده و با استفاده از نر م افزار ( spss (تحلیل شده است. که در نتایج حاصل از پرسشنامه ها، میزان احساس تعلق افراد ساکن در خانه های سنتی بیشتر از ساکنان خانه های جدید ارزیابی شده است.

Keywords:

خانه سنتی , خانه جدید , گیلان , حس تعلق