نگرش فرهنگی-اجتماعی افق های جدیدی را به روی محققین گشود و مباحث
معماری را از ابعاد مادی آن خارج نمود. در
نگرش فرهنگی-اجتماعی محققین ابتدا مخاطب خود را دنیای فرهنگی و یا معنایی باشندگان بنا آشنا نموده و سپس،
معماری آن را معرفی و تحلیل می نمایند و به دنبال معیارهای شکلی، یا اقلیمی و یا فضایی یک بنا نیستند. برای درک و فهم
جامعه بایستی ابعاد و عناصر فرهنگی که آن
جامعه را فراگرفته است، مطالعه شوند. هر فرهنگی دو بعد مکمل دارد، یک بعد درونی و یک بعدبیرونی که
معماری در بعد بیرونی
فرهنگ قرار می گیرد. متناسب با زمان و مکان مناسب با نگرش شهروندان و بر طبق تمدن های مختلف، الگوی زندگی گروه های اجتماعی در شهرها نیز متفاوت است. مکان ها و قلمروها که جایگاه گروه های اجتماعی است مبین تاریخ و
فرهنگ آنها می باشد. روش تحقیق در این مقاله به صورت کتابخانه ای انجام گرفته تا بتوان درک بهتری از این نگرش و ابزارهای شناخت آن ارایه شود. بدین منظور به دیدگاه های مختلف صاحب نظران، رابطه اجتماع و
معماری و رابطهفرهنگ و
معماری به طور جداگانه پرداخته شده است.