مطالعه تحلیلی اثرات ابعاد بازشوهای بزرگ بر رفتار دیوارهای برشی با شکل پذیری دوگانه

قطعات بتنی تحت اثر برش عموما رفتاری ترد و شکننده از خود نشان می دهند از طرفی در زلزله های شدید نیازمند شکلپذیری مناسب هستیم در برخی از کشورهای توسعه نیافته بدون رعایت حداقل ضوابط شکل پذیری، که به اشتباه مفهوم شکلپذیر بودن را با انعطاف پذیر بودن یکی می دانستند، ساختمان ها از قابهای ساختمانی شکننده و فاقد قابلیت تحملزلزله های شدید اجرا شدند و در زمین لرزههای با خسارت جانی ومالی فراوان که درچهار دهه اخیرروبرو شده اند. استفاده ازدیوارهای برشی کوپله ، شکاف دار و دیوارهای برشی دوگانه شکل پذیر از جمله دیوارهایی است که ضمن ایجاد سختی مناسب،شکل پذیری مورد نیاز سازه را فراهم می کند. آنچه عمدتا برای تامین شکل پذیری مهم به نظر می رسد جزییات فولاد گذاریدر قطعات بتنی است ، اما دیوارهای برشی برای رسیدن به شکل پذیری مناسب نیازمند تعبیه بازشو خواهند بود. در مطالعاتتحلیلی انجام شده بر روی دیواری با بازشوهایی با ابعاد مختلف از جمله 30 ، 50 و 70 درصد هر بعد به بررسی و مقایسه شکلپذیری آن ها پرداخته شده است. در این پژوهش سعی بر آن است تا با استفاده از روش اجزاء محدود اثرات ابعاد بازشو در شکلپذیری و استهلاک انرژی دیوار، مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس مطالعات تحلیلی پیشنهاد می شود که در ترازهای بالایی دیواربه اندازه ی 50 درصد هر بعد دیوار بین دو تراز، یک بازشو درکل امتداد دیوار، جهت تامین شکل پذیری مطلوب تعبیه شود.

Keywords:

دیواربرشی , شکل پذیری , ابعاد بازشو , اجزاء محدود