درد جاودانگی در مثنوی مولوی
Publish place: اولین کنگره سراسری تحول و نوآوری در علوم انسانی
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 568
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCIH01_096
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1396
Abstract:
آرزوی بی مرگ و جاودانگی از آغاز زندگی انسان با او بوده است. من در معنای نیستی تلخ ترین سرنوشت محتوم برای نوع بشر محسوب می شده از این رو همواره در جست وجوی گریز گاهی بود تا بتواند از این حس زوال رهایی یابد و به گستره بی مرگی و جاودانگی پناه ببرد. اما به حکم شریعت آسمانی چون تنها فناناپذیر هستید ذات پروردگار یکتا بود و آفریدگان او را رخصت ورود به ساحت جاودانگی نیست، این آرزو هیچ گاه به حقیقت و پیوسته با او از دیرباز دریافته است که خواه و ناخواه نابود شدنی است و هیچ چیز نمی تواند او را در برابر این مرگ محتوم نجات بخشد. برابر انسانی که همواره در آرزوی میل به جاودانگی دست و پنجه نرم می کند، آنچه می تواند او را به خواسته هایش برساند و به او امنیت و آرامش بخشد، ساختن شخصیت ها و مصادیقی است که در سایه نام و شان آنان به نوعی زندگی ماورایی دست یابد . در مثنوی و آموزه های مولانا پرداختن به بعد جاودانگی نه تنها سه تن در زندگی خلاصه شده است، بلکه به یاری عشق می توان به فنا و نیستی غلبه کرد و به وادی کمال و جاودانه شدن دست یافت.
Keywords:
Authors
هومان خورشیدی سیله
دبیر آموزش پرورش استان چهارمحال وبختیاری
علی زمان محمدی
مدرس دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان لردگان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :