تعالیم و آموزه های اخلاقی و دینی در الهی نامه عطار نیشابوری

از شگفتی های عالم اخلاق و عرفان و معنویت می توان به وجود تباری از شاعران و نویسندگان بزرگ یاد کرد که همواره در طول تاریخ و در هر شرایطی معلم اخلاق و انسانیت بوده و هستند و حکایات و اندرزهای آنان نشانه حکمت و معرفت عمیق آنها نسبت به خداوند و انسانها است. برای شناخت شاعران پرداختن به حال آنان و عناصر زیبایی سخن شعر کافی نیست بلکه پی بردن به عقاید و روحیات آنها کمک بیشتری به شناخت روحیه شاعران می کند بهترین معیار و ملاک بررسی روحیه ی شاعران دقت در اشعار آنان است که اصطلاحا فرزند جان آنان محسوب می شود. یکی از این پاکبازان و عارفان شیخ فرید الدین عطار نیشابوری است. عطار علاوه برجایگاه بلندی که در شعر و نثر و بلاغت سخن دارد، نصیحتگری بزرگ نیز هست مثنوی های عطار مشحون است از تعالیمی که برای تربیت انسان و تزکیه ی نفس او و تعالی روحش ضروری است گرچه مثنوی الهی نامه ی عطار شهرت کمتری دارد، اما از جهت آموزش های اخلاقی بسیار غنی است.

Keywords:

آموزه های اخلاقی , شعر تعلیمی , عطار نیشابوری , الهی نامه