حقوق مجموع قوانین ومقرراتی است که هدف اصلی آن برقراری نظم و عدالت می باشد؛
حقوق فردی مجموعه قواعد و مقرراتی است که دارای همان هدف اما از طرف مقنن به افراد داده می شود. شناسایی این حقوق در اسناد بین المللی وحقوق بشری از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر1948 ،اعلامیه حقوق بشر و شهروند فرانسه و... صورت گرفته و کشورها نیز در عرصه قانون گذاری در قوانین اساسی خود به آنها توجه می کنند از جمله این حقوق حق صیانت و آزادی تن، امنیت ، آزادی رفت و آمد، تعرض نا پذیری مکاتبات و ... است. از طرفی آزادی اندیشه و عقاید به عنوان یکی از حقوق و آزادی های عمومی مانند آزادی های اقتصادی و اجتماعی همیشه و در هر جامعه ای مورد چالش و سوال قرار می گیرند. در این نگارش ابتدا به معرفی
حقوق فردی و آزادی های عمومی که بر اساس اسناد بین المللی شناسایی شده می پردازیم و سپس به بررسی هر یک از آنها در قوانین اساسی هر کشور خواهیم پرداخت و به این سوال جواب خواهیم داد که چه لزومی دارد این موارد در قوانین اساسی هر کشور درج شده و به آنها در قوانین اساسی پرداخته شود .