بررسی تطبیقی ماده 522 آیین دادرسی مدنی (خسارت تاخیر تادیه) با مبنای فقهی آن
Publish place: National Conference Jurisprudence , law and Psychology
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,502
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CJLP01_120
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
از جمله موضوعات فقهی که بسیار مورد توجه بوده این است که هر کس به امری تعهد کند و تعهد خود را در موعد مقرر انجام ندهد چنانچه در نتیجه این تاخیر متعهدله متضرر شود، متعهد باید خسارات ناشی از تاخیر را جبران کند. اگر این متعهد وجه رایج باشد قوانین مربوط به آن با عنوانهای جریمه دیرکرد و خسارت تاخیر تادیه شناخته میشود. از آنجا که قانونگذاری با الهام از احکام اسلامی شکل میگیرد و مبنای فقهی ماده 522 آیین دادرسیمدنی (خسارت تاخیر تادیه) لزوم جبران کاهش ارزش پول میباشد. در این مقاله میزان انطباق ماده مذکور با مبنای فقهی آن مورد بررسی قرار گرفته شده و نشان داده میشود که در ماده فوق قیود مطالبه داین، تمکن مدیون، امتناع مدیون از پرداخت ضرورتی ندارد و در جو تورمی داین نه تنها خسارتی نمیگیرد بلکه اصل پول خود را هم دریافت نمیکند.
Keywords:
Authors
مجتبی نیکدوستی
استاد راهنما
زینت جعفری فشارکی
دانشجوی دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :