بررسی تطبیقی کلام الهی با مفهوم رنگ دراندیشه ی انسانی و بازخورد آن در کاشی های دوره ی صفویه

رنگ از عوامل مهم و تاثیر گذار بر شکل گیری فضا می باشد که از انقطاع نور پدید آمده و همواره با وجود نور است که تعریف می شود . رنگ در هنر اسلامی همواره نقش اساسی و کلیدی داشته و با توجه به اینکه هنرهای اسلامی همگی در خدمت معماری مساجد بوده است؛ نگرش به رنگ در این مساجد، نگرش عارفانه است و در واقع نشان از عالم قدسی دارند . هنر کاشی کاری را می توان تجلی نمود رنگ ها در مساجد اسلامی دانست که استفاده از این رنگ ها در نقش کاشی ها زبان گویایی برای بیان اندیشه ی بانیان خویش هستند. با مطالعه آیات الهی در میابیم که بارها به نقش رنگ بر ادراک انسان و استفاده ی آن در جهان مادی پرداخته شده است.همانطور که در آیه ی سیزدهم از سوره ی نحل (( وما ذرا لکم فی الارض مختلفا الوانه ان فی ذلک لآیه لقوم یذکرون)) به پدیده هایی که در زمین به رنگ های مختلف آفریده شده است اشاراتی می شود و این همه نقش عجیب بر در و دیوار وجود را عاملی برای اندیشه ی انسان می داند. در این مقاله سعی بر این شده است که با استناد بر پیشینه ی تفکری و همچنین آیات الهی به شناخت هر چه بهتر از نقش رنگ در معماری اسلامی و همچنین کاشی کاری های دوره ی صفویه،رسید.

Keywords:

رنگ , معماری اسلامی , هنر کاشی کاری , صفویه , کاشی هفت رنگ