بررسی خطر ایجاد آبگریزی در خاک در پاسخ به افزودن پسماند برگ انگور و پوست انار به خاک

مدیریت بقایا و پسماندهای گیاهی همواره یکی از مسایل مورد توجه در بخش کشاورزی و صنایع وابسته آن بوده است. افزودن این پسماندها به خاک اثرهای قابل توجهی بر ویژگی های شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی خاک دارد. این پژوهش به منظور بررسی اثر بقایای برگ انگور و پوست انار بر آبگریزی خاک در شرایط شور انجام گرفته است. برای این منظور بقایای برگ انگور و پوست انار در سطح صفر، 2 و 5 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن بقایای پوست انار سبب افزایش بیش تر کربن آلی خاک و غلظت کربوهیدرات قابل عصاره گیری با اسید رقیق نسبت به بقایای انگور شد. افزایش سطح بقایا نیز سبب افزایش کربن آلی و غلظت کربوهیدرات ها در خاک شد. همچنین افزودن بقایای پوست انار به خاک سبب افزایش بیش تر آبگریزی خاک شد. افزایش مقدار بقایای گیاهی مورد استفاده نیز با افزایش کربن آلی خاک و غلظت کربوهیدرات ها در خاک سبب توسعه آبگریزی در خاک شد. در مجموع می توان نتیجه گرفت که در استفاده از بقایای برگ انگور و پوست انار در خاک علاوه بر جنبه-های مثبت ناشی از افزایش ماده آلی خاک باید به برخی اثرات منفی آبگریزی ایجاد شده در طولانی مدت نیز توجه نمود.

Keywords:

جذب پذیری آب و اتانول , آبگریزی زیر بحرانی , پسماند درختان میوه