در سالهای اخیر نگرانی هایی در رابطه با استفاده از سوخت های سنگواره ای بوجود آمده. نگرانی عمده، کاهش کیفیت مطلوب زیست محیطی در رابطه با استفاده بی رویه از نوع سوخت می باشد. هدف اصلی مقاله، شناخت و بررسی
اثرات زیست محیطی انرژی زمین گرمایی برای تعیین خط مشی و سیاست هایی جهت استفاده از این نعمت بزرگ الهی می باشد، که علی رغم پتانسیل های بسیار منتسب به منظور کاربرد انرژی ژئوترمال، بواسطه نبود سیاست گذاریهای کلان در زمینه به کارگیری انرژی های تجدید پذیر، فقدان تکنولوژی مناسب در خصوص حفاری عمیق، مهندسی مخازن، ساخت و بهره برداری از نیروگاههای ژئوترمال و وجود رقیب سرسخت منابع ارزان سوختهای فسیلی، بهره برداری از پتانسیل های مزبور کماکان جدی گرفته نشده است. قابل ذکر است که انرژی زمین گرمایی جزء انرژیهای نو می باشد و تصویر کل بر این است که، انرژی های نو فاقد آلودگیهای زیست محیطی می باشند. در حقیقت این انرژی در مقایسه با انرژی های دیگر دارای آلودگی های زیست محیطی ناچیزی می باشد، و هنوز مقداری
آلاینده به شکلهای مختلف وارد محیط می کند. این امر موجب آن شد که در این مقاله به بررسی اثرات زیست محیطی، حاصل از این انرژی و مواد استفاده آن، و همچنین مقایسه
آلاینده های منتشر شده از این انرژی سبز نسبت به استفاده از سوخت های فسیلی، بپردازیم. بر اساس یافته های این تحقیق، جهت حول و تحقق شرایط پایداری کیفیت زیست محیطی، سوخت های غیر کربنی مورد نیاز است، تا بتوان از بحران های زیست محیطی کاست و باعث کاهش اثراتی نظیر اثر گلخانه ای شد، زمینی که زیر پای ما قرار دارد، منبع بسیار عظیم انرژی می باشد، که به تنهایی قادر خواهد بود کلیه نیازهای انرژی امروز و آینده بشر را تامین کند.