بررسی اثر سیستم پرورش (دسترسی و یا عدم دسترسی به چراگاه) بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از جوجه های گوشتی در تولید گوشت مرغ ارگانیک انجام شد. به این منظور تعداد 96 قطعه جوجه خروس و 96 قطعه جوجه مرغ گوشتی یکروزه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل(2×2) شامل دو جنس نر و ماده با امکان دسترسی و یا عدم دسترسی به گردشگاه،4 تیمار با 4 تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار گروه بندی شدند. جیره-های غذایی با تراکم مواد مغذی پایین بر مبنای گندم و کنجاله سویا تنظیم شد. جوجه ها در طول دوره آزمایش (81-1 روزگی) به آب و دان دسترسی آزاد داشتند. میانگین رشد روزانه در کل دوره پرورش در جنس نر و ماده به ترتیب 53/60 و 45/47 گرم بدست آمد. مصرف خوراک و رشد روزانه در جنس نر در مقایسه با جنس ماده به طور معنی داری بالاتر و ضریب تبدیل خوراک، کیلو کالری انرژی مصرفی و گرم پروتیین مصرفی به ازای افزایش واحد وزن زنده به طور معنی دار پایین تر بود. دسترسی به گردشگاه باعث کاهش معنی دار وزن 81 روزگی و رشد در دوره سنی 81-1 روزگی در پرندگان جنس نر شد ولی بر جنس ماده تاثیری معنی دار نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد که دسترسی به گردشگاه باعث کاهش رشد در جنس نر می شود. جنس نر جوجه های گوشتی دارای عملکر رشد بالاتر نسبت به جنس ماده هستند. با توجه به رشد پایین تر جنس ماده جوجه های گوشتی می تواند از آنها در تولید گوشت مرغ ارگانیک استفاده کرد.

Keywords:

ارگانیک , سیستم پرورش , جوجه های گوشتی , عملکرد رشد